Türkiye'nin dört bir yanında tarım ve hayvancılık sektöründe yaşanan iş gücü sıkıntısı, birçok çiftçinin başını ağrıtıyor. Son günlerde, özellikle büyükbaş hayvancılık yapan çiftçilere sunulan 60 bin TL maaş teklifine rağmen çoban bulunamaması dikkat çekiyor. Bu durum, çiftçilerin çözüm arayışlarını da değiştiriyor. Öyle ki, bazı çiftçiler kendi aralarında bir sıra sistemi kurarak çoban bulma problemini aşmayı hedefliyor. Bu haber, hayvancılıkla uğraşan çiftçilerin karşılaştıkları zorlukları ve yeni çözüm yollarını irdeleyecek.
Hayvancılıkla uğraşan çiftçiler, son yıllarda hem ekonomik koşulların zorluğu hem de genç neslin tarım sektörüne olan ilgisinin azalması nedeniyle çoban bulmakta zorlanıyor. Yüksek maaş tekliflerine rağmen, gençler şehir hayatını tercih ediyor ve kırsalda çalışmayı istemiyor. Birçok çiftçi, hayvanlarının bakımını üstlenebilecek uzman eleman bulmak için ciddi çaba sarf etse de, bulduğu adayların çoğu, kısa süre içinde başka iş imkânları arayışına giriyor.
Bu durum, çiftçilerin hayvancılık işletmelerinin sürdürülebilirliğini tehdit eden bir unsur haline gelmiş durumda. 60 bin TL gibi yüksek bir maaşın sunulması, sektördeki iş gücü açığını kapatmakta yetersiz kalıyor. Bunun yanı sıra, gençlerin tarım sektöründe çalışmak istememesi, sektördeki diğer iş gücü ihtiyacını da doğrudan etkiliyor. Eğitimsiz ve tecrübesiz kişilerin tercih edilmesi, bu zorlukları daha da derinleştiriyor.
Yüksek maaşla çoban bulmakta zorluk yaşayan bazı çiftçiler, durumu avantaja çevirmek için kendi aralarında bir sıra sistemi kurmaya başladı. Bu sistemle, çeşitli çiftlikler arasında dönüşümlü olarak çobanlık görevini üstleniyorlar. Yani, bir çiftçi, belli bir süre boyunca çobanlık yaparken, diğer çiftçiler de onu belirli bir süre için destekliyor. Bu sayede her çiftçi, hayvanlarının bakımını sağlarken, bir yandan da maliyetleri düşürmeyi amaçlıyor.
Bu uygulamanın avantajları arasında, tek bir çobana bağımlı kalmamak ve iş gücünü paylaştırmak bulunuyor. Ancak, bununla birlikte koordine olmanın getirdiği zorluklar, zaman zaman çiftçilerin karşılaştığı en büyük sorunlardan biri haline geliyor. Çobanların birbirleriyle uyum içinde çalışması, ekibin başarısı için kritik öneme sahip. Aynı zamanda bu sistem, daha önce çobanlık yapmamış kişilere de yeni bir kariyer kapısı açabiliyor.
Bu sıra sistemi ile birlikte, çiftçiler hem hayvanlarının bakımını sürdürüyor hem de birbirleriyle dayanışma içerisinde oluyor. Tarım ve hayvancılık sektöründe yaşanan iş gücü sıkıntısı, bu tür inovatif çözümlerle aşılmaya çalışılıyor. Hem çiftçilerin hem de çobanların bu sisteme adapte olması, uzun vadeli sonuçlar doğurabilir. Böylelikle, tarım ve hayvancılık sektöründe sürdürülebilir bir model oluşturulması hedefleniyor.
Sonuç olarak, 60 bin TL maaşla çoban bulamayan çiftçiler, kendi aralarında geliştirdikleri sıra sistemiyle hem hayvanlarının bakımlarını sürdürüyor hem de iş gücü sorununa karşı alternatif bir çözüm sunmuş oluyor. Tarım sektöründeki iş gücü sıkıntısının, doğru çözümlerle aşılabileceği umut ediliyor. Çiftçilerin karşılaştığı bu zorlukların üstesinden gelebilmek için, hem yerel yönetimlerin hem de STK’ların desteği, büyük önem taşıyor. Unutulmaması gereken noktalardan biri de, genç neslin tarım sektörüne çekilmesini sağlamak için çeşitli projelerin hayata geçirilmesinin gerekliliğidir. Bu sayede, çobanlık ve tarım işleri gibi kritik meslekler, gelecekte de sürdürülebilirliğini koruyabilir.